Վեպի վերջին ադապտացիայում կինոռեժիսոր Աշուն դե Ուայլդը ստեղծեց պատմության վառ և գունեղ տարբերակը, որը միաժամանակ իրեն արդիական և հավատարիմ է զգում իր պատմության համար: Այդ ճշմարտության մեծ մասը ապավինում էր նկարահանման վայրերին, որոնք հիանալի պահպանվել էին այն ժամանակվանից, երբ Օսթինը հրապարակեց իր վեպը 1815 թվականին: